-
Αναχώρηση σκαφών από το λιμάνι του Καλάμου τον Αύγουστο του 2007 στο πλαίσιο ιστιοπλοϊκών αγώνων στο Ιόνιο.
-
Το λιμάνι του Καλάμου, Αύγουστος 2007.
-
Μικρές ψαρόβαρκες στην προβλήτα του λιμανιού.
-
Λιμάνι Καλάμου.
-
Το λιμάνι του Καλάμου με τη νήσο Καστό στο βάθος.
-
Πολύχρωμα καλοσυντηρημένα καΐκια Καλαμισάνων ψαράδων.
-
Λεπτομέρεια ψαρόβαρκας που αποκτά εικαστική διάσταση.
-
Άποψη του Καλάμου από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.
-
Ο Κάλαμος, όπως φαίνεται από το Πάνω Βουνί.
-
Ο Κάλαμος, όπως φαίνεται από το Πάνω Βουνί.
-
Ο Κάλαμος και ο οικισμός της Αγραπιδιάς στα δεξιά. Το μικρό νησάκι Προβάτι σε δεύτερο επίπεδο.
Ο Κάλαμος, όπως φαίνεται από το νησάκι Προβάτι.
Φθινοπωρινό τοπίο στην Αγραπιδιά.
Το πέρασμα ενός ψαροκάικου μέσα από το βαρύ μολυβένιο τοπίο.
Οι Αξώπετρες δίπλα στο μύλο του Κοτά στην Αγραπιδιά.
Ο οικισμός της Αγραπιδιάς και το νησάκι Προβάτι στο βάθος.
Από υψόμετρο 745μ. (κορυφή Πάνω Βουνί) θέα στο θαλάσσιο στενό πέρασμα μεταξύ Επισκοπής και Μύτικα. Δεξιά, η κορυφή Ξυλόκαστρο στα βόρεια του νησιού.
Η καταιγίδα υποχωρώντας δίνει τη θέση της σε ένα εντυπωσιακό ουράνιο
τόξο που ενώνει νοητά την απέναντι ακτή της Αιτωλοακαρνανίας με το λιμανάκι της Επισκοπής.
Άποψη της ανατολικής πλευράς του νησιού από το Πάνω Βουνί.
Ο εγκαταλελειμμένος οικισμός Κεφάλι τον Αύγουστο.
Η δυτική πλευρά του νησιού με θέα προς το Μεγανήσι και τη Λευκάδα.
Το παλαιό χωριό στο Πάνω Κεφάλι, ερείπια του οποίου συνεχίζουν να υπάρχουν σε ανάμνηση μιας άλλης εποχής.
Εγκαταλελειμμένοι υπεραιωνόβιοι ελαιώνες, δημιούργημα επίπονων ανθρώπινων προσπαθειών που χάνονται στα βάθη των αιώνων, απαντούν στις τοποθεσίες Μαζό, Κεφάλι, Κουτούπια και αλλού.
Ο αιωνόβιος ελαιώνας στο Μεγάλο Κουτούπι στα νότια του νησιού.
Κάθετα ασβεστολιθικά βράχια στο Πάνω Βουνί που βουτάνε στο βαθύ μπλε του Ιονίου.
Μικρές δυσπρόσιτες παραλίες, διάσπαρτες σε όλη την ακτογραμμή του νησιού.
Μια βάρκα με προορισμό την απέναντι ακτή περνά από το πευκοδάσος που
καλύπτει το βόρειο τμήμα του νησιού. Πίσω, η κορυφή Πάνω Βουνί.
Καταγάλανα διαυγή νερά υποδηλώνουν την καθαρότητα ενός ακόμα
αμόλυντου υδάτινου περιβάλλοντος.
Το μεγάλο γεωλογικό ρήγμα σχηματίζει μια ρηχή θαλάσσια σπηλιά στη
νοτιοανατολική πλευρά του νησιού.
Το βόρειο τμήμα του νησιού, κατάφυτο από πεύκα, και η δεύτερη σε ύψος κορυφή Ξυλόκαστρο, όπως φαίνονται από την απέναντι ακτή της Αιτωλοακαρνανίας.
Παλαιοί αμυγδαλεώνες σε αναβαθμούς που τείνουν πλέον να αφομοιωθούν από την άγρια φύση.
Τοπίο άγριας ομορφιάς στα ορεινά του νησιού.
Κοιτάζοντας πίσω την ψηλότερη κορυφή του νησιού, καθώς κατηφορίζουμε
μέσα από τα ξεχασμένα μονοπάτια του παρελθόντος.
Μια από τις περίφημες λάκες στα ορεινά του νησιού, λεπτές λωρίδες γης επίπεδες και καθαρές από βλάστηση.
Μια ακόμα άποψη της δυτικής πλευράς του νησιού.
Κοιτάζοντας βόρεια διακρίνουμε τα Ακαρνανικά όρη και στο βάθος αριστερά τη λίμνη Βουλκαριά και το βόρειο τμήμα της Λευκάδας.
Από το πανοραμικό αυτό προς τα νοτιοανατολικά, το νησάκι Προβάτι και το γειτονικό νησί Καστός.
Εντυπωσιακοί κάθετοι θαλάσσιοι γκρεμοί συντροφεύουν το πέρασμά μας από το Μύτικα στο λιμάνι του Καλάμου με το μικρό καραβάκι της γραμμής.
Στο τελευταίο φως του δειλινού το χειμώνα, κοιτώντας νοτιοδυτικά προς τη νήσο Άτοκο.
Τα καΐκια λικνίζονται με φόντο το Κεφάλι, την Άτοκο και την Ιθάκη στο βάθος.
Χρώματα στο συννεφιασμένο ορίζοντα της Επισκοπής. Ό,τι άφησε πίσω της μια Αυγουστιάτικη καταιγίδα.
Η Αγραπιδιά στο σούρουπο.
Η παραλία της Αγραπιδιάς λουσμένη από το τελευταίο φως.
Από το παλαιό αλώνι στο πάνω Κεφάλι παρατηρούμε τον ήλιο να δύει, ακριβώς στο νοτιότερο σημείο του Μεγανησίου.
Χειμώνας στην Αγραπιδιά με ένα δραματικό ηλιοβασίλεμα μοναδικής ομορφιάς.